بهانه زندگی

گل پسرم پارسا گلم دیگه داره بزرگ و بزرگتر میشه..وقتی میخوام ازت عکس بندازم میفهمی و با دقت تمام به دوربین نگاه میکنی , عاشق برنامه خاله شادونه هستی , اسباب بازیهای اطرافت رو سعی میکنی به نحوی سمت خودت بکشی و با دست بلند کنی, اصلا دوست نداری بخوابی یا دراز بکشی مرتب سرت رو بلند میکنی که بغلت کنم و بنشونمت رو زمین... خدایا به من کمک کن تا بتونم تا جاییکه در توانم هست  آرزوهای پسرم رو برآورده کنم..و چه آرزوهایی که خودم براش دارم

از همه خاطرات ماه های گذشته بگذریم که چقدر برام شیرین بودند, از رفتار وحرکات ماه پنجم زندگیت نمیشه به سادگی رد شد..این روزها در کنار افسردگی که سراغم اومده به خاطر خونه موندن و بیرون نرفتن ها و از معلوم نشدن کار بابایی و از درد کشیدن های لثه هات ,عزیزکم و خیس شدن های پی در پی پیشبندت و خیلی چیزهای دیگه اما لحظه هایی هست که همه اینها رو فراموش میکنم عزیزکم. اینکه یه وقت هایی  پشت سرهم و با صدای بلند که  از ته دل کوچیکته میخندی و من همه ناراحتیم فراموش میکنم. دوستت دارم عزیزکم..

روزهای سرد زمستون تازه داره خودنمایی میکنه. من و پارسا که هر روز بیشتر از روز قبل بهم  وابسته تر میشیم .این روزها میشه گفت بازیگوشی هات بیشتر شده..و دوست داری بغلت کنم و اتاقهایی خونه رو با دقت نگاه کنی. وقتی می پرسم ماهی ها کجان؟ سرتو می چرخونی و به ماهی ها نگاه میکنی دلم میخواد با تمام وجود بوست کنم. . مامانی این روزها دوست داره  بیشتر باهات بازی کنه اما یه وقت هایی که کلاس دارم وقتی باعجله بهت شیر میدم وتحویل بابایی میدم دلم برات میسوزه . کارهای عزیزکم تو این روزای سرد زمستونی 1- خنده های بلند صدا دار که عاشقششم 2- بالا آوردن دستهات و گرفتن اسباب بازیهای بالای سرت 3- بلند شدن از روی بالشت و ایستادن روی پاها...